cd-presentatie ‘The Essence Is Blues’ 17 Februari 2008

De Rijnmondse band Barking Luke & the Gadget Bluesband presenteerde op 3 februari hun nieuwe cd ‘The Essence Is Blues’ in het Drijvershof in Hardinxveld-Giessendam. Saxofonist Bert van Meeuwen is een goede bekende van ons en nodigde ons uit om dit mee te maken. Natuurlijk hebben wij deze uitnodiging geaccepteerd. Deze band hadden wij al eerder meegemaakt op het Bluezy Festival van Nico Bravenboer in Ridderkerk en dat optreden was ons zeker goed bevallen. Singer/songwriter Joeke Knijft mocht de zaal wat opwarmen.


Daarna was het de beurt aan Barking Luke & the Gadget Bluesband. ‘The Essence Is Blues’ is de vierde cd van deze band. Het album zou in eerste instantie ‘Greatest Hits’ gaan heten. Op het album heeft deze creatieve bluesband rockklassiekers als ‘Ace of Spades’, ‘Whole Lotta Rosie’ en ‘Honky Tonk Women’ in een eigen arrangement gegoten. Erg gedurfd! Barking Luke & the Gadget Bluesband is een no-nonsense bluesband die al jaren op festivals in Nederland optreedt. De band bestaat uit zanger en harmonicaspeler Luke, saxofonist Bert van Meeuwen (ons bekend van de Eelco Gelling Band), gitarist Yrjo in ’t Veld, bassist Ferry in ’t Veld en drummer Onno Roell. Voor deze cd- presentatie nam Willem van der Schoof (Eelco Gelling Band) als speciale gast plaats achter de Hammond.
Inmiddels was de zaal toch aardig volgelopen. Tijd voor muziek. Barking Luke & The Gadget Bluesband begon met hun klassiekers in een nieuw jasje. Daarbij kwam ook het nummer ‘Wang Dang Doodle’ voorbij, een nummer wat niet op de cd staat. De inbreng van Willem van der Schoof achter de Hammond en de saxofoon van Bert van Meeuwen bracht een heel ander, jazzy klinkend nummer naar voren. Dat beloofde wat. ‘Ace of Spades’ van Möterhead verwacht je niet op het repertoire van een bluesband, maar door het arrangement en de passende uitvoering, klopt het wel. De mensen in de zaal wisten het ook goed te waarderen. Al die bekende klassiekers werden goed meegezongen en er werd gezellig op gedanst. De sfeer zat er goed in. ‘Let’s Boogie’ kennen we allemaal in de blues. Deze kan je zo lang maken als je wilt en soms kunnen we dat heel lang volhouden. Dit was boogie in een rap tempo, maar heel herkenbaar. In dit nummer komt de harmonica in duel met de saxofoon mooi tot zijn recht.
Wat moet je maken van ‘Whole Lotta Rosie’, weer zo’n nummer die je zo moeilijk voor kan stellen in een bluesjasje. Willem begint zacht in een ritme op de Hammond, Luke fluistert bijna de eerste regels van het nummer. Later wordt het flink opgevoerd door gitaar en drums met dat zelfde bluezy ritme. Dit nummer is heel wat rustiger dan het origineel van AC/DC . ‘Two Years’ heeft een lekkere intro op gitaar, een romantisch bluesnummer, zeer gevoelig gezongen door Luke, gitarist Yrjo in ’t Veld soleert er in dit nummer lekker op los.
Weer zo’n nummer waar je niet stil bij kan blijven staan is ‘Spoonfull’. Het publiek weet het te waarderen, er werd weer aardig meegedanst. De band heeft nog een verrassing in petto. Met een groot onthaal werd Mister Joe als special guest erbij geroepen om op het podium te verschijnen. Menig toeschouwer had het idee dat de enige echte Joe Cocker in levende lijve hier een ieder kwam verrassen. ‘Need Your Love So Bad’ en ‘Unchain My Heart’ kwamen voorbij en Joe liet zich van zijn beste kant zien. De zaal reageerde verrast en liet zich horen. Een heel goede stunt. Deze Mister Joe bleek ook zeer goed Nederlands te kunnen spreken en bleek later een kapper uit Rotterdam te zijn, maar zijn performance mocht er zijn.
Als toegift en afsluiter begon ‘Honky Tonk Women’ van de Stones, in een lekkere bluessound. Een heel andere uitvoering, zeker hier was de invulling van de saxofoon ook een zeer welgekomen. Samen met Mister Joe maakte de band er een feest van. Wij vonden het ook een zeer gezellige middag met al die bekende nummers in een ander jasje. Het is en blijft wel gewaagd.
 
By Gerda van Eldik

Terug